دانلود تحقیق درمورد كاربرد كامپوزيت در صنعت ساختمان
با دانلود تحقیق در مورد كاربرد كامپوزيت در صنعت ساختمان در خدمت شما عزیزان هستیم.این تحقیق كاربرد كامپوزيت در صنعت ساختمان را با فرمت word و قابل ویرایش و با قیمت بسیار مناسب برای شما قرار دادیم.جهت دانلود تحقیق كاربرد كامپوزيت در صنعت ساختمان ادامه مطالب را بخوانید.
نام فایل:تحقیق در مورد كاربرد كامپوزيت در صنعت ساختمان
فرمت فایل:word و قابل ویرایش
تعداد صفحات فایل:5 صفحه
قسمتی از فایل:
در زمينة كاربرد مواد مركب در صنعت ساختمان، ديدگاههاي مهندس موسوي، از اعضاي مؤسسه كامپوزيت ايران، قبلاً در شبكه بيان شد. اما گسترش مواد مركب در صنعت ساختمان، همواره با معضلاتي همچون هزينه، مسائل زيست محيطي، استانداردها و غيره نيز همراه بوده است كه در اين زمينه نيز گفتگويي با مهندس موسوي انجام و به اين موارد پرداخته شده است:
سوال: ضمن تشكر از شما با توجه به پايين‌تر بودن قيمت مصالح ساختماني در برابر كامپوزيتها, آيا استفاده از كامپوزيتها در بخش ساختمان صرفة اقتصادي دارد؟
مهندس موسوي: موادي كه براي تقويت سازههاي بتن آرمه استفاده ميشوند، الياف شيشه و رزين اپوكسي ميباشد كه به علت تحريم ايران با قيمتهاي بالاتر از نرخهاي متداول جهاني به دست ما ميرسند. البته ايران مواد اوليه مورد نياز را از كشورهاي شرقي بالاخص روسيه خريداري ميكند كه نسبت به نمونههاي غربي خود از قيمت و كيفيت پايينتري برخوردار است. اما با تمام مشكلات بيان شده، به خاطر خصوصيات اين مواد و با توجه به مشكلات ساختوساز، استفاده از آنها در كشور ما اجتناب ناپذير است.
به طور مثال گاه هزينه متوقف كردن عملكرد بنا در مقايسه با هزينة تقويت بسيار سرسامآور است. در يكي از شهرهاي كشور، يك پل ترانزيت كالا پس از گذشت 30 سال از احداث آن، در قسمت سرستونها دچار آسيب گرديده بود و به علت موقعيت منحصر به فرد و حجم بسيار بالاي ترانزيت آن، امكان بستن پل وجود نداشت. چرا كه اين عمل ترافيك غير قابل كنترل و زيان مالي سنگين را به همراه ميآورد. در اين مورد روشهاي سنتي به هيچ وجه جوابگو نبوده و تقويت پل تنها به كمك كامپوزيتها ممكن گرديد. در بازار ايران مواردي وجود دارند كه زمان بسيار مهمتر از هزينة تقويت است و بايد با جستجو و بررسي اين موارد را بيابيم.
سوال: آيا كاربرد كامپوزيتها در صنعت ساختمان، مستلزم رعايت استانداردها و قوانين خاصي نيست و آيا استانداردهاي لازم در كشور ما تدوين شده است؟
مهندس موسوي: متداولترين استاندارد پذيرفته شدة صنعت ساختمان در دنيا، استاندارد انستيتوي بتن آمريكا (ACI) از زيرمجموعههاي ASTM ميباشد. در ايران نيز مرجع تدوين استاندارد ساختمان، مركز تحقيقات مسكن وزارت مسكن و شهرسازي است كه استاندارد فوق را پذيرفته و مطابق با آن، دستورالعملهاي مربوطه را تنظيم مينمايند.
رعايت استانداردهاي مربوط به استفاده از كامپوزيتها در ساختمان نكتة قابل توجهي است و بعضي نهادها با مراجعة به ما نگراني خود را در اين باب اظهار داشتهاند، اما بايد توجه داشت كه دستورالعملهاي تدوين شده ASTM، در مورد مشخصهسازي و تست كارآيي سازههاي كامپوزيتي است و در ساخت بنا به بيان كليت نحوة اجرا اكتفا نموده است. به اين ترتيب مهندس طراح ساختمان ميتواند با بررسي پارامترهاي مختلف مهندسي و هزينة اجرا به صلاحديد خود بهترين روش را انتخاب كند و در اين مورد، استاندارد، آزادي عمل را از مهندس طراح سلب نكرده است.
در زمينة تقويت بناها به روش سنتي، هماكنون آييننامههاي خاصي وجود ندارد و در مورد روشهاي جديد نيز كميتة چهارصد و چهل ASTM به انتشار مجموعهاي از مقالات معتبر مربوطه در قالب يك گزارش كاركرد پرداخته است كه بيانگر عنايت آنها به روشهاي نوين تقويت ساختمان ميباشد. با اين همه سردمداران تدوين استاندارد در اين زمينه، كانادا و ژاپن هستند و گفته ميشود آنها در صدد انتشار يك استاندارد تقويت بنا با كامپوزيتها طي يكي دو سال آينده ميباشند.
لازم بهذكر است در اين كشورها حتي بناهايي وجود دارند كه بيست سال از ساخت يا تقويت آنها با كامپوزيتها ميگذرد و دچار كوچكترين مشكلي نشدهاند. اما با اين وجود، كشورهاي ياد شده مايل به سپري شدن مدت زمان بيشتري هستند. آنچه مسلم است كامپوزيتها در هنگام وقوع زلزله بسيار بهتر از روشهاي سنتي معمول كه دستورالعمل خاصي را نيز تبعيت نميكنند، ظاهر خواهند شد. مراجع استاندارد دنيا رفتهرفته تقويت بنا با كامپوزيتها را پذيرفتهاند اما در زمينههاي ديگر مانند بحث اتصالات كامپوزيتي نياز به تحقيقات و پيشرفت بيشتري ميباشد.
سوال: آيا كاربرد كامپوزيتها در صنعت ساختمان مشكلات زيست محيطي به همراه ندارد؟
مهندس موسوي: در مبحث بازيافت و تجزيهپذيري كامپوزيتها بايد گفت كه كامپوزيتها از تركيب دو بخش اصلي الياف و رزين تشكيل شدهاند. الياف عمدتاً از جنس شيشه و رزينها نوعي مادة پلاستيك ميباشند. بنابراين مشكل مواد كامپوزيتي چندان حادتر از معضل اشياء شيشهاي يا پلاستيكي نميباشد و شما مشاهده ميكنيد كه از اين دو ماده به صورت گسترده و روز افزوني استفاده مينماييم. راهحلهايي براي بازيافت الياف شيشه و بعضي انواع رزين موجود در كامپوزيتها وجود دارد.
موسسه كامپوزيت ايران در همين راستا مشغول انجام تحقيقاتي در زمينة استفاده از مازاد و ضايعات كامپوزيتهاي مصرفي در تقويت داخلي بناهاي بتني ميباشد تا بتواند به گونهاي ضمني، از انباشته شدن اين ضايعات در طبيعت جلوگيري كند. در مورد مشكلات احتمالي حضور اين مواد در زندگي روزمره از قبيل آتشگير بودن يا متصاعد كردن گازهاي مضر براي سلامت انسان، بايد گفت كه اين قبيل معضلات مرتبط با نوع رزين مورد استفاده در ساخت كامپوزيتها ميباشد و با انتخاب رزين مناسب ميتوان نسبت به عملكرد مناسب كامپوزيتها اطمينان حاصل كرد. به طور مثال رزينهاي فنوليك ميتوانند دماهاي بسيار بالا را تحمل كنند و اصطلاحاً ضد حريق شناخته ميشوند.
ما همچون كشورهاي ديگر دنيا ناچاريم از كامپوزيتها استفاده كنيم و بسياري از كشورهاي در حال توسعه همچون هند و مالزي نيز به اين سمت روي آوردهاند. اگر بخواهيم تنها به معضلات زيست محيطي آنها فكر كنيم بايد بسياري از مواد ديگر همچون پلاستيكها را نيز كنار بگذاريم و بديهي است كه چنين عملي زندگي را غير ممكن ميسازد.
سوال: استقبال مراجع ذيصلاح جهت توسعة فناوري استفاده از كامپوزيتها در صنعت ساختمان كشور چگونه بوده است؟
مهندس موسوي: تقويت بتن با كامپوزيتها شيوهاي نوين است و متاسفانه در كشور ما عادت به كهنهگرايي، دشواريهايي را پديد آورده است. حتي اساتيد مهندسي عمران نيز بعد از ما و پس از مشاهدة فعاليتهاي موسسه، اين مبحث جديد را جدي گرفتند و مطالعاتي را در اين راستا آغاز كردهاند. گاه شنيده ميشود كه روشهاي سنتي از 50 سال پيش مورد استفاده واقع شدهاند و نيازي به استفاده از روشهاي جديد نيست؛ اما مشكلاتي كه در طي 50 سال استفاده از آنها همواره دردسرساز بوده، از چشم دور ميماند. اين تفكر حتي موجب پديدار شدن نوعي ترس از روي آوردن به راهكارهاي جديد حتي در بالاترين سطوح محققان ما گرديده است.
ما دستاوردهايمان را براي ارگانها و اساتيد مختلف از جمله وزارت مسكن و شهرسازي ارسال داشتيم و در كنفرانسها و همايشهاي بينالمللي به معرفي تكنولوژي جديد پرداختيم و همكاري و مساعدت مسئولين را خواستار شديم، اما استقبال كافي جهت توسعة اين بستر از سوي دستاندركاران به عمل نيامد و همكاريها با سرعت مناسب پيش نميرود. اين تكنولوژي، پتانسيل بهرهگيري فراتر از اين حجم كوچك تقاضا را دارد و مسئولين امر بايد بيش از اين به مشكلات بپردازند.