دانلود تحقیق درمورد آشنائي با دكتر عبدالكريم سروش
با دانلود تحقیق در مورد آشنائي با دكتر عبدالكريم سروش در خدمت شما عزیزان هستیم.این تحقیق آشنائي با دكتر عبدالكريم سروش را با فرمت word و قابل ویرایش و با قیمت بسیار مناسب برای شما قرار دادیم.جهت دانلود تحقیق آشنائي با دكتر عبدالكريم سروش ادامه مطالب را بخوانید.
نام فایل:تحقیق در مورد آشنائي با دكتر عبدالكريم سروش
فرمت فایل:word و قابل ویرایش
تعداد صفحات فایل:35 صفحه
قسمتی از فایل:
عبدالكريم سروش بزرگ خاندان روشنفكري ديني بارها با شركت در مجامع دانشجوئي خواستار آنها شد تا حديث روشنفكري ديني از سكولاريسم را به دانشجويان سياسي ابلاغ كند. كجا بودند آن روشنفكران عرفي كه روشنفكران ديني را سراپا مخالف سكولاريسم ميخواندند تا سخنان او را بشنوند و ديگر نخواهند به چوب سكولار نبودن او را از ميدان به در كنند؟ كجا بود آن مدعي كه ميگفت: «اگر سخنان عبدالكريم سروش را از عناصر مخدوش شده عربي بزداييم، چيزي جز جنازه چند فقيه، مفسر و متكلم باقي نميماند.» تا حديث روشن و بيجانبداري يك روشنفكر ديني را از سكولاريسم بشنود.
كه عبدالكريم سروش اگر توانسته است نام «روشنفكري ديني» را زنده نگه دارد نه از آنروست كه روشنفكري را ديني كرده است بلكه بدان سبب است كه هم روشنفكر است و هم ديندار. گاهي روشنفكري ميگويد و گاهي خطابه ديني. زماني از چگونگي بر ساختن دنيايي نو و گذار از سنت براي ايرانيان سخن ميگويد و گاهي ديگر وعظ دين ميكند. سخنان روشنفكر ديني ما هيچ بويي از مخالفت با سكولاريسم نداشت كه اگر از گفتههاي او تنها يك تحشيه و تعريض بر سكولاريسم بيرون ميآمد، آن هم خطاب به دينداران بود كه مبادا انگيزههاي ديني و سعادت اخرويشان را در دنياي سكولار فراموش كنند كه گفتيم سروش هر چه هست، دعوي دين نيز دارد. اما استاد روشنفكري ديني از هيچ نسخه و نكتهاي نگفت كه از فحواي آن محدوديت و معذوريتي براي روشنفكران عرفي پيدا آيد. سروش اكنون از نسخه غزالي سخن نميگويد كه رو به سوي حافظ كرده است، حافظي كه ناقد تصوف زمانه خود بود.
روشنفكري ديني و 4 معناي سكولاريسم
معناي اول سكولاريسم
عبدالكريم سروش سخنش را با عنوان «سكولاريسم سياسي، سكولاريسم فلسفي» از آغاز داستان سكولاريسم شروع كرد: «چنانچه مورخان گفتهاند سكولاريسم در ابتدا معناي سادهاي داشت و به مفهوم ترك زهد بود. سكولاريسم به معناي دنياگرايي به معناي كنار نهادن زهد و شيوه زاهدانه بود و در برابر كساني كه زندگي راهبانهاي را پيش گرفته بودند، راهباني كه شرط سعادت اخروي را نفي كامجوييهاي دنيوي ميدانستند.» نهضت اومانيسم پاسخي به اين زهد راهبانه بود: «اومانيسم يا انسانگرايي بر اين مبنا بنا شده بود كه آدمي بايد به خودش برسد